وقتی تصاویر پروژه‌های معماری را مرور می‌کنید، به نظر می‌رسد که استفاده از آثار هنری در طراحی داخلی یک تصمیم برای تزئینات فضا بوده است. در حالی که این فقط صورت ماجراست. آثار هنری روحی هستند که در فضا دمیده می‌شوند و به آن جان می‌دهند. یک مجسمه داخل یک اتاق کلاسیک، یک داستان‌سرای خاموش از تاریخ و فرهنگ است. معماران و طراحان اغلب از آرت‌ورک در طراحی داخلی استفاده می‌کنند تا گفت‌وگوی بین فرم و عملکرد را نشان دهند و همخوانی محیط را افزایش دهند.
همه معماران وقتی تصمیمات نهایی خود را برای فضایی گرفته‌اند، به ایده‌هایی فکر کرده‌اند که آن فضا را در بهترین حالت خود قرار می‌دهد. همواره هنر به عنوان شاهدی بر میل انسان به زیبایی و بیان عوالم ذهنی به کار رفته است. یک معمار از ویژگی‌های آثار هنری در معماری داخلی استفاده می‌کند تا ایده طراحی خود را بهتر بیان کند. او می‌خواهد احساسات را برانگیخته کند و تجربه‌های جدید برای کاربران بسازد. یک اثر هنری که با دقت انتخاب یا طراحی شده است، می‌شود یک نقطه کانونی برای فضا.
معماری داخلی به رنگ، طرح، انتخاب مبلمان و نورپردازی خلاصه نمی‌شود. معماری داخلی درباره یک روح مکان است که باید به وسیله جزئیات فضای داخلی درک شود. ابزارهای متفاوتی برای بیان آن وجود دارد؛ یکی از مهمترین ابزارهای معماری داخلی، استفاده از آثار هنری در فضای داخل است. معمار به وسیله هنر فضا را روایت می‌کند؛ یک نخ تسبیح که فضاها را به هم می‌چسباند. آثار هنری در دکوراسیون داخلی یکی از مهره‌های آن است.
به کار بردن آثار هنری در طراحی وجه تمایزی است که معماران را از هم تفکیک می‌کند. فرض کنید پروژه بازسازی یک خانه قدیمی به دو معمار داده شده است. آنی که پس از بازسازی، با استفاده از آرت‌ورک روح فضای قدیمی و اصیل را در خانه نگه داشته و لایه‌هایی از عمق تاریخ را به طراحی معاصر اضافه می‌کند، برنده است. این وجه تمایز معماران است. زیرا روایت‌های کوتاه فضا را هم خودشان به دست می‌گیرند.
وقتی شما در هر پروژهای یک ردپا از ایجاد اثر هنری در طراحی داخلی به جا می‌گذارید، این به عنوان روش کار شما شناخته می‌شود. برای استفاده از آرت‌ورک یک معمار بی‌شک از یک فلسفه یا رویکرد مشخص استفاده می‌کند. نمود طرز تفکر او در طرح فضاست. هنرمندان، مردم عام و علاقه‌مندان به معماری با مرور آثار آن‌ها متوجه امضای فرد در بنا می‌شوند.
با پتانسیل‌های بالقوه بازار کار آرت‌ورک در صنعت معماری آشنا شویم.
هر اثر هنری حرفی برای گفتن دارد و همیشه پروژه‌های معماران فضایی که بدون نیاز به یک حرف مهم باشد نیست. یک دفتر حقوقی، یک مجتمع تجاری، بازسازی یک کتابخانه و هزاران پروژه دیگر در دل خود نیاز به گفتن حرف‌‌هایی با صدای بلند دارند. وظیفه یک معمار این است که با استفاده از بهترین اثر هنری در طراحی داخلی، این صدا را به گوش نیازمندان خود برساند.
در پروژهای بزرگ مقیاس مثل مجتمع‌های تجاری – اداری – مسکونی، شهرک‌ها یا فضاهای باز، مسیریابی از مهمترین موضوعات طراحی است. افراد برای پیدا کردن مقصد‌ها، برگشتن به مقصد اول، احساس گم نشدن در فضا، احساس امنیت در فضا و شناخت محیط نیاز به نشانه‌هایی دارند. آرت‌ورک‌ها این کار مهم را در طراحی محیط انجام می‌دهند و مثل یک تابلوی راهنما عمل می‌کنند.
مگر می‌شود که یک دفتر معماری و طراحی را بدون استفاده از یک اثر هنری در طراحی داخلی آن متصور شد؟ بسته به نوع فعالیت، محیط‌های کاری نیاز به محرک‌هایی برای به کار انداختن قوه تخیل و الهام‌بخشی دارند. هر فضایی که در آن چیزی خلق می‌شود نیاز به یک اثر هنری دارد. از یک تابلو یا عکس گرفته تا یک اثر هنری ۳بعدی آویخته از سقف.
به طور خلاصه، ادغام آثار هنری در پروژه‌های معماری یک رویکرد چندوجهی است که جنبه‌های زیبایی‌شناختی، احساسی و عملکردی یک فضا را افزایش می‌دهد. آرت‌ورک‌ها شاهدی بر دیدگاه معمار و قدرت هنر در تبدیل محیط‌های معمولی به تجربه‌های خارق‌العاده هستند. آرت‌یار به عنوان نهادی که توانسته است که هنر هنرمندان را به دستان معماران برساند و این دو جامعه را به هم متصل کند شناخته می‌شود. هنر در معماری، خواه از راه طنین فرهنگی، تعامل عاطفی یا پایداری محیطی باشد، عنصری ضروری است برای فضاهایی که در آن‌ها زندگی می‌کنیم.
من یک یادگیرنده تمام عیار هستم؛ از برگ درختی که می‌افته تا صحبت‌های استادانم در کلاس‌ها، درس می‌گیرم. نوشتن راهی است که من میتونم برخی از تجربه‌‌ها، فهم و یادگیری‌م رو در اون با دیگران به اشترک می‌ذارم.
